Sprawy spadkowe to część prawa cywilnego, która dotyczy skutków prawnych jakie są związane ze śmiercią osoby fizycznej. Prawo spadkowe obejmuje m.in. kolejność dziedziczenia, tworzenie testamentów, zachowek, sposoby przyjęcia spadku i jego odrzucenia, kwestie odpowiedzialności za długi itp.

Prawnik (adwokat, radca prawny) od spraw spadkowych

Prawo spadkowe jest niezwykle istotną gałęzią prawa. Każdy z nas ma w sowim życiu do czynienia z sytuacją, w której staje w obliczu przyjęcia spadku. Prawnik od spraw spadkowych naszej kancelarii gwarantuje indywidualne i kompleksowe podejście do każdej sprawy.

Niejednokrotnie zdarza się, że pomiędzy spadkobiercami dochodzi do konfliktów związanych z podziałem majątku spadkowego. Szczególnie w takiej sytuacji warto skorzystać z pomocy doświadczonego prawnika od spraw spadkowych, który przeprowadzi całą procedurę tak, aby należycie zabezpieczyć interesy Klienta.

W sprawach z zakresu prawa spadkowego nasza kancelaria oferuje porady prawne, doradztwo w rozwiązywaniu problemów dotyczących przyszłego spadku i dziedziczenia. Doradzamy również w kwestii zasadności przyjęcia lub odrzucenia spadku, pomagamy uzyskać notarialne poświadczenie dziedziczenia oraz reprezentujemy Klientów przed sądem w sprawach o:

stwierdzenie nabycia spadku;
dział spadku;
odrzucenie spadku;
wydziedziczenie;
zachowek;
zapis i polecenie;
zrzeczenie się spadku;
wykonanie testamentu.

Kancelaria Roberta Zawistowskiego pomaga również osobom, którzy mają wątpliwości co do zobowiązań podatkowych, które powstały w związku z dziedziczeniem, jak również w prawidłowym wypełnieniu deklaracji podatkowych.

Prawo spadkowe – co to jest?

Spadek obejmuje wszystkie prawa i obowiązki, które należały do spadkodawcy (osoby zmarłej) w chwili jego śmierci i które przechodzą na jego spadkobierców w drodze dziedziczenia. Po osobie zmarłej pozostaje masa spadkowa czyli tzw. scheda w skład, której wchodzi zarówno majątek zgromadzony przez zmarłego jak i jego zobowiązania potocznie zwane długami.

Prawo spadkowe normuje skutki w sferze prawa związane ze śmiercią osoby fizycznej. Co do zasady śmierć nie wiąże się z wygaśnięciem praw przysługujących zmarłemu. Wchodzą one do spadku, rozumianego jako ogół praw i obowiązków przechodzących na spadkobiercę lub współspadkobierców Dziedziczenie natomiast to przejście na skutek śmierci praw do spadku na uprawnione osoby.

Sprawy spadkowe są o tyle istotne, że większość tych praw majątkowych nie wygasa z chwilą śmierci, ale w całości przechodzi na inne podmioty prawa cywilnego.

Prawo spadkowe, choć uregulowane w głównej mierze w przepisach Kodeksu cywilnego, dotyczy zagadnień z różnych dziedzin prawa. Sprawy spadkowe wiążą się min. z przepisami prawa podatkowego tj. ustawa o podatku od spadków i darowizn. Regulacje te odgrywają istotne znaczenie. Nieprawidłowe zachowanie się spadkobiercy, może bowiem doprowadzić do niekorzystnych skutków prawno podatkowych związanych z obowiązkiem zapłaty podatku.

W przypadku śmierci osoby bliskiej można po niej odziedziczyć spadek. Dzieje się to na podstawie:

testamentu, który pozostawił spadkodawca
reguł ustawowego dziedziczenia, czyli zasad, które są określone w kodeksie cywilnym

Przepisy prawa spadkowego wskazują, jakie prawa i obowiązki majątkowe wchodzą w skład spadku, a jakie nie. Dziedziczeniu np. nie będą podlegały prawa i obowiązki ściśle związane z osobą uprawnionego:

służebności osobiste,
obowiązek alimentacyjny,
umowa zlecenia, ale też te, które nie mają charakteru cywilnoprawnego:
zobowiązanie podatkowe,
nieuiszczona grzywna,
czy też charakteru majątkowego:
dobra osobiste.

Ustawa o prawie spadkowym – nowe prawo spadkowe 2020 / 2021

Prawo spadkowe uregulowane jest w ustawie – księdze czwartej ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2020 poz. 1740 ze zm.).

Ostatnia istotna nowelizacja dotycząca prawa spadkowego weszła w życie 28 czerwca 2009 roku. Polegała ona na rozszerzeniu kręgu spadkobierców ustawowych. Dotychczas w sytuacji kiedy brakowało zstępnych, małżonka, rodziców i rodzeństwa oraz ich zstępnych, którzy mogliby dziedziczyć spadek po zmarłym, przypadał on gminie, w której ostatnio zamieszkiwał.

Po zmianie nowe prawo spadkowe w 2021 roku stanowi, że w sytuacji braku wspomnianych spadkobierców spadek przypadnie dziadkom spadkodawcy, a w razie ich braku – ich zstępnym, czyli wujostwu oraz dalszym zstępnym, czyli np. kuzynom.

Stwierdzenie nabycia spadku

Pierwszym krokiem do załatwienia kwestii spadkowych jest złożenie wniosku o stwierdzenie nabycia spadku. Wniosek o stwierdzenie nabycia spadku należy złożyć do Sądu Rejonowego właściwego dla miejsca, w którym spadkodawca ostatnio stale zamieszkiwał.

Postępowanie o stwierdzenie nabycia spadku jest jednym z głównych i najczęstszych postępowań jakie są związane z spadkobraniem. Postępowanie to ma na celu uzyskanie sądowego poświadczenia faktu dziedziczenia po zmarłym. W postanowieniu kończącym to postępowanie sąd określa, kto i w jakich udziałach dziedziczy po zmarłym.

W określonych sytuacjach możliwe jest również pominięcie postępowania sądowego i dokonać podobnej czynności przed notariuszem, który sporządza tzw. akt poświadczenia dziedziczenia. Akt poświadczenia dziedziczenia dotyczy tylko prostych przypadków i sytuacji, gdy nie ma wątpliwości co do kręgu osób dziedziczących po zmarłym.

Notariusz może dokonać poświadczenia dziedziczenia, gdy otwarcie spadku nastąpiło po wejściu w życie nowelizacji prawa, która wprowadziła taką możliwość, tj. po dniu 2 października 2008 roku. W innych przypadkach konieczne jest złożenie wniosek o nabycie spadku w drodze postępowania sądowego.

Kto może dziedziczyć spadek?

Jeżeli spadkodawca nie pozostawił testamentu lub też sporządzony przez niego testament okaże się nieważny, wówczas będziemy mieli do czynienia z dziedziczeniem ustawowym. Podstawę prawną stanowią przepisy art. 931-940 Kodeksu cywilnego.

Spadkobierców ustawowych można podzielić na kilka grup. Zasadą jest, że spadkobierca powołany w dalszej kolejności dochodzi do spadku tylko w sytuacji kiedy brak jest osoby powołanej przed nim.

Pierwsza grupa spadkobierców ustawowych

W pierwszej kolejności powołane są z ustawy do spadku dzieci spadkodawcy oraz jego małżonek (sprawy spadkowe po rodzicach), przy czym jeżeli dziecko spadkodawcy nie dożyło otwarcia spadku, udział spadkowy, który by mu przypadał, przypada jego dzieciom w częściach równych. Regułę tą stosuje się odpowiednio do dalszych zstępnych, a zatem do wnuków, prawnuków itd.

Z dziedziczeniem przez pierwszą grupę spadkobierców ustawowych będziemy mieli zatem do czynienia w sprawach o: spadek po mamie, spadek po ojcu, spadek po rodzicach.

Druga grupa spadkobierców ustawowych

Jeżeli spadkobierca nie posiadał dzieci w dalszej kolejności powołani są do spadku z ustawy jego małżonek i rodzice, aczkolwiek. W przypadku kiedy jedno z rodziców spadkodawcy nie dożyło otwarcia spadku, udział spadkowy, który by mu przypadał, przypada rodzeństwu spadkodawcy w częściach równych. W przypadku gdy któreś z rodzeństwa spadkodawcy nie dożyło otwarcia spadku pozostawiając zstępnych udział ten przypada jego dzieciom, wnukom, itd.

W razie przysposobienia (adopcji) spadkodawcy do spadku po nim z ustawy powołany jest przysposabiający zamiast rodziców naturalnych. Z kolei gdyby żadne z rodziców nie dożyło otwarcia spadku, dziedziczy po nim rodzeństwo spadkodawcy w częściach równych.

Dziedziczenie dziadków spadkodawcy

Jeżeli nie ma spadkobierców z grupy pierwszej i drugiej do dziedziczenia dochodzą dziadkowie. Jeżeli któreś z dziadków nie dożyło otwarcia spadku, udział spadkowy, który by mu przypadał, przypada jego zstępnym. Wówczas może się zatem zdarzyć, że po spadkodawcy dziedziczył będzie jego wujek czy ciotka, a w razie ich braku także jego kuzyni.

Dziedziczenie przez pasierbów

W następnej kolejności dziedziczą pasierbowie którzy, są powołani do spadku z ustawy w częściach równych. Tutaj należy jednak zwrócić uwagę, że w przypadku kiedy pasierb nie dożyje otwarcia spadku w jego miejsce nie wchodzą jego zstępni.

Gmina – ostatnia grupa spadkobierców ustawowych

W ostatniej kolejności, dziedziczy gmina ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy bez względu na miejsce położenia majątku spadkowego. Jeżeli natomiast miejsca ostatniego zamieszkania spadkodawcy w Polsce nie da się ustalić lub miał on miejsce zamieszkania za granicą, spadkobiercą ustawowym jest Skarb Państwa.

Dziedziczenie długów – kto dziedziczy długi po zmarłym?

Bez względu na to, czy spadek jest nabywany na mocy testamentu, czy poprzez dziedziczenie ustawowe, spadkobierca powinien określić swoje stanowisko. Może to zrobić poprzez:

przyjęcie spadku w całości – wówczas otrzyma po osobie zmarłej zarówno aktywa jak i pasywa;
odrzucenie spadku w całości,
przyjęcie spadku z dobrodziejstwem inwentarza – wówczas spadkobierca odpowiada za długi zmarłego wyłącznie do wysokości stanu czynnego spadku.

Dziedziczenie długów odbywa się na tych samych zasadach co dziedziczenie aktywów niezależnie czy odbywa się na podstawie testamentu czy na podstawie kodeksu cywilnego. Przyjmując spadek po rodzicach spadkobierca dziedziczy zatem nie tylko aktywa ale również pasywa zmarłego.

W skład schedy spadkowej wchodzi zarówno majątek zgromadzony przez zmarłego jak i jego zobowiązania. Spadkobierca dziedziczy zatem nie tylko aktywa zmarłego ale również jego długi. W przypadku przyjęciu spadku wprost spadkobierca przejmie wszystkie długi i będzie za nie odpowiadał również własnym majątkiem.

Przyjęcie i odrzucenie spadku – jak to zrobić?

Spadek można przyjąć lub przyjąć z dobrodziejstwem inwentarza/odrzucić składając oświadczenie przed sądem albo przed notariuszem. Na złożenie oświadczenia spadkobierca ma 6 miesięcy od dnia, w którym dowiedział się o tytule swojego powołania.

Zwykle termin będzie więc biec od chwili dowiedzenia się o śmierci spadkodawcy. Do momentu złożenia oświadczenia lub upływu w/w terminu nabycie spadku ma charakter tymczasowy. Oznacza to, że spadek stanowi odrębną masę majątkową, a odpowiedzialność za długi spadkowe ogranicza się jedynie do jego wartości.

Brak złożenia oświadczenia o przyjęciu spadku nie sprawi jednak, że osoba powołana do spadku nie będzie dziedziczyć. Zgodnie z przepisami po upływie terminu uznaje się, że doszło do dziedziczenia z dobrodziejstwem inwentarza.

Jest to o tyle korzystne, że jeszcze kilka lat temu niezłożenie oświadczenia w terminie skutkowało przyjęciem spadku wprost. Spadkobierca bez ograniczeń odpowiadał więc za długi spadkowe, które nieraz znacznie przekraczały wartość dziedziczonego majątku.

Jak uniknąć dziedziczenia długów?

Aby uniknąć dziedziczenie długów, należy złożyć oświadczenie o odrzuceniu spadku w całości ewentualnie o przyjęciu spadku z dobrodziejstwem inwentarza. W tym drugim przypadku spadkobierca odpowiada za długi zmarłego tylko do wartości majątku, jaki odziedziczył. Tym samym dług zostanie spłacony tylko ze spuścizny wchodzącej w skład inwentarza, a spadkobierca nie będzie pokrywał go z własnego majątku.

Dziedziczenie długów – do którego pokolenia?

Odrzucenie spadku obarczone jest ryzykiem, że dług przejmą osoby będące następne w kolejności dziedziczenia, czyli dzieci, wnuki lub inni członkowie rodziny – zgodnie z ustawową kolejnością dziedziczenia.

Chcąc uniknąć takiej sytuacji, należy odrzucić spadek albo przyjąć go z dobrodziejstwem inwentarza, pamiętając o tym, że w przypadku tego drugiego odpowiedzialność spadkobiercy jest ograniczona do wartości odziedziczonego majątku. Dzięki temu spadkobierca nie będzie spłacać długów spadkowych z majątku osobistego.

Należy również zwrócić uwagę, że odrzucenie spadku przez spadkobierców powołanych do dziedziczenia w pierwszej kolejności może doprowadzić, do sytuacji, że dziedziczyć będą powołane w dalszej kolejności osoby małoletnie. Osoby, które nie ukończyły 18 roku życia zawsze dziedziczą spadek z dobrodziejstwem inwentarza. Odpowiadają zatem za długi, ale do wysokości stanu czynnego (czyli aktywów) spadku.

Aby dziecko nie przejęło spadku z długami, jego przedstawiciele ustawowi, powinni odrzucić go w ciągu 6 miesięcy od daty dowiedzenia się o fakcie dziedziczenia. Należy zwrócić uwagę, że aby odrzucić spadek w imieniu małoletniego, rodzice powinni w pierwszej kolejności wystąpić o stosowne zezwolenie do sądu opiekuńczego.

Zrzeczenie spadku – jak zrzec się spadku?

Spadkobierca ustawowy może przez umowę z przyszłym spadkodawcą zrzec się dziedziczenia po nim. Zrzeczenie się spadku obejmuje również zstępnych zrzekającego się, chyba że umówiono się inaczej.

Zrzekający się oraz jego zstępni, których obejmuje zrzeczenie się dziedziczenia, zostają wyłączeni od dziedziczenia, tak jakby nie dożyli otwarcia spadku.

Umowa dotycząca zrzeczenia się dziedziczenia pomiędzy spadkobiercą ustawowym a przyszłym spadkodawcą powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. W tej samej formie możliwe jest zawarcie umowy, w której zrzeczenie się dziedziczenia zostanie uchylone.

Darowizna

Umowa darowizny została uregulowana w przepisach art. 888 – 902 kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 888 k.c. przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Umowa darowizny spisywana jest w momencie, gdy zamierzamy przekazać nieodpłatnie jakiś składnik majątku czy też sumę pieniędzy drugiej osobie, co spowoduje wzbogacenie się jej.

Co do zasady umowa darowizny powinna zostać zawarta w formie pisemnej. Jednak w niektórych przypadkach, z uwagi na przedmiot darowizny konieczne jest jej zawarcie w formie aktu notarialnego. Forma aktu notarialnego dotyczy:

darowizny własności i użytkowania wieczystego nieruchomości
darowizny praw spółdzielczych.

Pozostałe przedmioty darowizny mogą być przekazane na podstawie zwykłej pisemnej umowy darowizny.

Fakt otrzymania darowizny należy zgłosić do urzędu skarbowego na druku SD-Z2, natomiast zgłoszenia umowy w formie aktu notarialnego do US dokonuje notariusz.

Darowizna mieszkania

Aby skutecznie przepisać mieszkanie czy też inną nieruchomość należy to uczynić w formie aktu notarialnego. Umowę darowizny mieszkania podpisuje się przed notariuszem, któremu najpierw należy dostarczyć wymagane dokumenty. Podpisując umowę darowizny należy się również liczyć z kosztem taksy notarialnej, będącej wynagrodzeniem notariusza.

Jej wysokość zależy od wartości przekazywanej nieruchomości. Notariusz pobierze również środki za wpis do księgi wieczystej w kwocie 200 zł oraz ewentualnie kwotę odpowiadającą podatkowi od darowizny, jeżeli nie będziemy korzystać ze zwolnienia.

Darowizna samochodu

Umowę darowizny samochodu należy sporządzić w formie pisemnej. Jest ona ważna od momentu przekazania przedmiotu darowizny oraz przeniesienia prawa własności na obdarowanego. Przy spełnieniu tych warunków, nie ma obowiązku zawarcia umowy darowizny samochodu w formie aktu notarialnego.

Zachowek od darowizny

W praktyce często zdarza się, że spadkodawca za życia dokonuje darowizn wszystkich wartościowych składników jego majątku. Takie czynności mają na celu uniknięcie w przyszłości konieczności zapłaty zachowku. Czy takie postępowanie jest skuteczne? Otóż nie.

Dokonanie bowiem darowizny za życia spadkodawcy nie chroni przed roszczeniem o zachowek. W sytuacji, kiedy niemożliwe będzie uzyskanie zachowku od spadkobierców z uwagi na to że spadek nie zawierał żadnych aktywów, osoba uprawniona do zachowku będzie mogła wystąpić do obdarowanego z żądaniem uzupełnienia zachowku.

Przy ustalaniu wysokości zachowku dolicza się bowiem do schedy spadkowej wartość darowizn dokonanych przez spadkodawcę. Od tej zasady istnieją wyjątki, a mianowicie nie dolicza się do spadku następujących darowizn:

drobnych darowizn zwyczajowo w danych stosunkach przyjętych;
darowizn dokonanych przed więcej niż dziesięciu laty, licząc wstecz od otwarcia spadku (data śmierci spadkodawcy) na rzecz osób nie będących spadkobiercami albo uprawnionymi do zachowku.

Odwołanie darowizny

Każdą darowiznę można odwołać w wypadku, gdy obdarowany dopuści się rażącej niewdzięczności wobec darczyńcy. Darowizna może zostać odwołana w terminie jednego roku od dnia, w którym darczyńca dowiedział się o rażącej niewdzięczności obdarowanego.

Darowizny nie można odwołać w sytuacji, kiedy darczyńca przebaczył obdarowanemu, który dopuścił się wobec niego rażącej niewdzięczności a także w przypadku kiedy darowizna była zgodna z zasadami współżycia społecznego

Darowizna wykonana i niewykonana

Istotne znaczenie dla możliwości odwołania darowizny ma to, czy została ona wykonana czy nie. Przez wykonanie darowizny należy rozumieć np. przekazanie przedmiotu darowizny, dokonanie przelewu darowanych środków pieniężnych.

Darowiznę niewykonaną darczyńca może odwołać jeśli po zawarciu umowy, ale przed jej wykonaniem jego sytuacja majątkowa uległa takiemu pogorszeniu. że wykonanie darowizny nie może nastąpić bez uszczerbku dla jego własnego utrzymania odpowiednio do jego usprawiedliwionych potrzeb albo bez uszczerbku dla ciążących na nim ustawowych obowiązków alimentacyjnych.

Podatek od spadku – ile wynosi?

W niektórych przypadkach nabycie spadku będzie wiązało się z koniecznością zapłaty podatku. Jego wysokość zależy od wartości spadku lub wartości należnego udziału spadkowego oraz stopnia pokrewieństwa pomiędzy spadkodawcą a spadkobiercami. Stopień bliskości ze zmarłym tworzy tzw. grupy podatkowe. Dla każdej z tych grup wysokość podatku od spadków jest inna.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn określa grupy podatkowe:

do I grupy podatkowej należą małżonek, zstępni (dzieci, wnuki), wstępni (rodzice, dziadkowie), pasierb, zięć, synowa, rodzeństwo, ojczym, macocha i teściowie;
do II grupy podatkowej należą zstępni rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępni i małżonkowie pasierbów, małżonkowie rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonkowie rodzeństwa małżonków, małżonkowie innych zstępnych;
do III grupy podatkowej należą inni nabywcy.

Spośród osób z I grupy tylko teściowie, zięć i synowa będą musieli zapłacić podatek od spadków. Pozostałe osoby z pierwszej grupy są całkowicie zwolnione z obowiązku zapłaty podatku. W powyższych względów małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę określa się jako tzw. „zerową” grupę podatkową.

Aby osoba należąca do zerowej grupy podatkowej mogła skorzystać ze zwolnienia musi dokonać zgłoszenia nabytych w drodze spadku rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia sądu stwierdzającego nabycie spadku albo zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia przez notariusza.

Spadek po rodzicach – podatek

Rodzice są zaliczani do zerowej grupy podatkowej. W sytuacji otrzymania spadku lub darowizny od rodziców, możliwe jest o zwolnienie z podatku.

Jak obliczyć podatek od spadku? Opodatkowanie spadku na przykładzie I grupy podatkowej

W I grupie podatkowej kwota wolna od podatku to 9637, 00 PLN.

W celu obliczenia należnego podatku od spadków należy od wartości nabytego spadku odjąć kwotę wolną od podatku. Przy jej określaniu trzeba dodać wartość majątku nabytego przez spadkobiercę w drodze spadku do wartości własności rzeczy i praw, które nabył jeszcze za życia od spadkodawcy. Zsumowaniu podlegają zatem również darowizny z okresu 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło nabycie spadku.

Jeśli wartość jest mniejsza niż zero, to podatku w ogóle się nie płaci i nie trzeba dokonywać żadnych zgłoszeń do urzędu skarbowego.

Jeśli wynik powyższego działania przekracza kwotę wolną, czyli jest wyższy niż zero, ale niższy niż 10 278, 00 PLN, to podatek wynosi 3% wartości spadku.

W przypadku, gdy wartość majątku jest jeszcze wyższa, ale nie przekracza 20 556, 00 PLN należny podatek to 308, 30 PLN + 5% nadwyżki od wartości ponad 10 278, 00 PLN.

Gdy majątek przekracza wartość 20 556, 00 PLN wówczas podatek wynosi 822, 20 PLN i 7% nadwyżki ponad 20 556 PLN

W przypadku dwóch kolejnych grup podatkowych obliczenia są analogiczne, zmianie podlegają jednak wartości.

Termin płatności podatku od spadków i darowizn wynosi 14 dni od dnia doręczenia podatnikowi decyzji organu podatkowego ustalającej wysokość podatku.

Postępowanie spadkowe i postępowanie spadkowe w sądzie

Postępowanie spadkowe ma na celu uregulowanie spraw majątkowych po osobie zmarłej. Jego pierwszym etapem jest postępowanie w przedmiocie stwierdzenia nabycia spadku, podczas którego określony zostaje jedynie krąg spadkobierców i udziały w jakich poszczególni spadkobiercy dziedziczą.

Aby to formalnie ustalić można skontaktować się z dowolną kancelarią notarialną celem ustalenia, czy nie ma przeszkód do załatwienia sprawy w formie aktu notarialnego. Akt poświadczeni dziedziczenia stanowi podstawę do załatwienia wszelkich formalności związanych ze spadkiem.

Drugim rozwiązaniem jest uzyskanie postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku na drodze postępowania sądowego. Jeżeli spadkobierca zdecyduje się na drogę sądową powinien złożyć stosowny wniosek do Sądu Rejonowego właściwego dla ostatniego miejsca zamieszkania osoby zmarłej.

Dział spadku

Drugi etapem postępowania spadkowego jest dział spadku, na mocy którego poszczególne przedmioty wchodzące w skład spadku zostają przydzielone konkretnym spadkobiercom.

Dział spadku może być dokonany również przed sądem lub przed notariuszem, jednak to drugie rozwiązanie będzie możliwe tylko w przypadku gdy spadkobiercy są zgodni co do podziału.

Jeśli potrzebujesz pomocy prawnej przy sprawie spadkowej skontaktuj się z nami.